تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر سلامت‎روان و منبع کنترل کارکنان یگان ویژه انتظامی استان همدان در سال 1394

مقدمه: انسان جهت رسیدن به رشد و پیشرفت در جنبه‌های گوناگون می‌‌بایست از توانایی لازم جهت مقابله با موقعیت‌های دشوار زندگی برخوردار باشد. به‌این‌ترتیب برخورداری از مهارت‌های زندگی و به‌کارگیری آن جهت دستیابی به رشد و کمال می‌تواند بسیاری از مشکلات،‌ ناکامی‌ها و ناهنجاری‌ها را رفع نماید و در عوض یک زندگی بانشاط، پرتلاش، روبه‌پیشرفت و کمال،‌ مفید و سازنده را به ارمغان آورد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر به‎بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر سلامت‎روان و منبع کنترل کارکنان یگان ویژه استان همدان پرداخته است. در این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیرآموزش مهارت‌های زندگی بر سلامت‎روان و منبع کنترل از طرح پیش‌آزمون ‎و پس‌آزمون با گروه کنترل انجام گردید. به‎همین منظوراز بین 140 نفر ازکارکنان 30 نفرکه بالاترین نمرات را از پیش‌آزمون (پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه منبع کنترل) به‎دست آوردند، انتخاب شدند و به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم گردیدند که هرگروه شامل 15 نفر بود. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت‌های زندگی بر سلامت‎روان و منبع کنترل افراد تأثیر به‎سزایی دارد به‌نحوی‌که در ارزیابی نهایی از دوره آموزشی، اکثر آزمودنی‌ها، برخورداری از مهارت‌های زندگی را برای همه افراد مفید و لازم قلمداد نمودند. مقیاس‌های A (نشانگان جسمانی) B (نشانگان اضطرابی) و D (نشانگان افسردگی) و نمره کل با 99 درصد اطمینان معنادار بودند و مقیاس C (نارسا کنش‎وری اجتماعی) معنادار نشد. نتیجه‌گیری: براساس یافته‎های تحقیق پیشنهاد می‎شود مهارت‎های زندگی در بین کارکنان نیروی‎انتظامی آموزش و تقویت شود.